tengerumetanli.reismee.nl

Kilimanjaro

Deze week hebben we de Kilimanjaro beklommen binnen 6 dagen, we hopen je mee te nemen in ons klim verhaal!!!

Maandag 16 augustus begonnen we aan de tocht. We werden rond 9.00 op gehaald thuis om daarna 2 uur te rijden naar het begin punt. Toen we daar aankwamen kregen wij eerst nog een lunch. We hadden een kok mee die voor ons kookte de hele week. Daarnaast hadden we ook 2 gidsen mee die ons begeleidde tijdens de tocht en nog 8 andere mannen die alle spullen zoals; tenten, eten, onze kleren en andere spullen die wij mee hadden genomen, enz. naar boven sjouwde. In totaal waren er 11 mannen mee voor ons op de klimreis naar boven. Nadat de laatste papieren waren ingevuld konden we beginnen. We begonnen rond 13.30 aan de klim naar het eerste slaapkamp, deze dag liepen we door de bossen. In die bossen wonen veel apen voornamelijk blue monkey’s maar die hadden we niet gezien, dit kwam omdat het regende… Op de Kilimanjaro heb je de olifanten bloem (deze naam heeft de bloem gekregen omdat een vorm van de slurf heeft) nergens anders in de wereld groeien deze bloemen. De eerste dag hebben we in totaal 11 km gelopen en dat was prima te doen, want de gidsen vertelde ons dat we een rustig tempo (hier noemen ze het pole pole) moesten lopen zodat je energie niet gelijk op raakt. Rond 18.30 kwamen we aan bij ons eerste slaapkamp, de tent was al opgezet door de mannen die alles naar boven sjouwde. Daarna kregen we warm water en zeep om onszelf op te frissen, nou dat was wel even lekker. Ook kregen we warm water voor koffie, thee of chocolademelk en popcorn. Na dit alles kregen we soep (voor je vochtbalans) en een hoofdgerecht. Elke avond kregen we een briefing van de gidsen over de volgende dag hoever we gingen lopen, wat handig was om aan te trekken en ze controleerde ook onze saturatie en pols. Dat deden ze omdat de zuurstof minder is als je hoger zit en dan konden ze in de gate houden hoe het met je ging. De eerste avond gingen we op tijd slapen, want waren toch erg moe na een klim van ongeveer 5 uur.

Dinsdag 17 augustus onze 2de dag, om 6.00 ging onze wekker. We kregen eerst thee, daarna warm water om even je gezicht, handen en voeten te wassen, want douchen konden we deze week niet doen... Na dit alles kregen we een ontbijt, na het ontbijt moesten we onze tassen weer inpakken, want we moesten weer door naar de andere kamp. De mannen die alles sjouwde die braken de tent af en in het volgende kamp bouwde ze het weer op. Ze moesten er ook voor zorgen dat ze voor ons het volgende kamp hadden bereikt, zodat onze tent al klaar stond als we aankwamen (nou dat is één van de zwaarste beroepen). Daarna begon om 8.00 onze 2e dag lopen naar onze volgende slaapkamp. De eerste uren waren we alleen maar aan het klimmen, maar onze wandelstokken en gidsen hielpen ons waardoor het best makkelijk was, daarna weer een stuk dalen en weer klimmen zo ging het een tijdje door. Om 12.30 kwamen we aan in onze 2deslaapkamp, hier hadden de mannen onze tent al weer opgebouwd. Wij hebben eerst nog wat foto’s genomen, want het was er erg mooi. Na elke tocht kregen we heet water om jezelf te wassen en koffie/thee/ chocolademelk. Dat is wel heerlijk na een tocht lopen. Niet te vergeten het was lunch tijd, deze keer kregen we kip, pennen, banaan en mango, dit was super lekker maar wel erg veel... Alleen van onze gidsen moesten we meer eten, want zij vonden dat we als baby’s aten?. Na de lunch hadden we even tijd voor onszelf, want rond 16.00 gingen we naar een stukje klimmen naar een mooi uitzichtpunt daar konden we goed de Kilimanjaro zien. De diner bestond uit biefstuk, saus, rijst en geroosterde bananen. En weer op tijd naar bed want morgen moesten we weer verder…

Woensdag 18 augustus, 6.00 goodmorning. Daar gaat onze wekker weer om te beginnen aan de 3dedag. We hadden ons lekker warm aangekleed, zodat we het niet koud zouden krijgen. Annelie had 3 paar sokken over elkaar heen, maar zij had blaren en de gidsen vonden het een beter idee dat ze 1 paar sokken aan moest hebben. Dus voor dat we echt eindelijk op pad waren… Gelukkig had Lisanne nog geen blaren, want die had 4 paar sokken over elkaar heen. Na een prachtige wandeling van 4,5 uur, vele foto’s, slokjes drinken, mooie zangstemmen kwamen we aan bij onze lunch plek. Hier hadden de mannen de tent voor ons opgezet, zodat we daarin konden lunchen (niet normaal, even tent opzetten voor een lunch). Na een uurtje gingen we weer op weg naar ons slaapkamp. Toen we daar aankwamen kregen onze vaste routine: warm water, thee enz.. Toen konden we even rusten en foto’s maken van de omgeving. Om 18.30 gekregen we onze diner dat bestond uit: soep, spaghetti, ananas met karamel. In de avond hebben we weer een briefing gehad over onze volgende dag.

Donderdag 20 augustus, wat gaat het toch snel onze 4de dag alweer. Elke morgen de vaste routine, rond 8.00 gingen we weer op weg. Eerst moesten we een klein beekje oversteken, het water daarvan was gesmolten sneeuw van de top. Daarna kwamen we aan bij rosten waar we een uurtje omhoog moesten klimmen. Toen konden we een stukje gelijk lopen door gruis heen en daarna daalde we een flink stuk, we zagen toen ook dat we daarna weer omhoog moesten klimmen en ons kamp waar we zouden lunchen. Na het dalen was er een beekje met water (gesmolten sneeuw) dat was het laatste water voor de aankomende dagen, want de rest van de beekjes stonden droog. Gelukkig werd er voor ons drinken gezorgd… Dat betekende dat de mannen voor de aankomende dagen water mee moesten nemen. En sommige moesten terug om water bij dit beekje te halen. Daarna moesten we weer een stuk klimmen om het volgende lunchkamp te bereiken. En ja hoor onze tent stond weer op waar we in konden zitten om te lunchen, wat een luxe! Ze hadden alleen de binnentent opgezet en niet de buitenkant erover heen. Precies opdat moment ging het regen en toen kwam de kok snel de buitenkant er over heen doen. Zoals de mensen hier zijn zei hij sorry, nou dat was natuurlijk helemaal niet nodig. We kregen voor onze lunch echte patat, kip en een pannetje met groente. Daarna moesten we weer verder, we begonnen weer aan de klim tussen stof, gruis en steenblokken. En je gaat het niet geloven maar het ging SNEEUWEN (in Afrika)! Om 15.30 kwamen we aan in onze kamp, onze tent stond nog niet op daarom besloten we eerst foto’s te maken. Nadat we klaar waren stond onze tent op. Wij snapte tot nu toe nog niet waarom mensen het zwaar vonden… een dag later begrepen we het wel. Tijdens de briefing kwamen we er achter hoe laat we begonnen met lopen naar de top, om 01.00 zouden we gaan beginnen in de nacht en dat zou zeker 6/7 uur duren. We hebben ook gekeken welke kleren we aan moesten trekken, want als je te weinig kleren aantrekt dan is er een kans dat je bevriest. Je begrijp wel dat we na het eten gelijk gingen slapen.

Vrijdag 21 augustus, nou gelukkig wisten wij om 00.00 toen we gewekt werden nog niet hoe zwaar de tocht zou worden. Om 01.00 begonnen we aan onze zwaarste klimtocht tot nu toe. Het was een heldere nacht want we konden de Kilimanjaro, sterren en het dal zien. Tegelijker tijd was het ook heel koud, we konden ook niet te lang stil staan, want dan kan het zijn dat je lichaam niet meer door kan gaan en je dus naar beneden moet en dat wilde wij natuurlijk niet…Door de zaklampen zag je precies waar iedereen liep, stap voor stap gingen we omhoog. Op gegeven moment dachten we dat onze ogen elke moment konden dichtvallen en dat we niet meer verder konden. Maar we moesten doorgaan, want nu waren we al heel ver gekomen. Annelie kreeg last van hoofdpijn en dat is best normaal, omdat je steeds hoger komt en er dan steeds minder zuurstof in de lucht is. Na een vreselijke zware tocht kwamen we rond 6.30 aan op de KILIMANJARO! Eenmaal boven was het vreselijk koud het leek wel winter. Het weer was erg slecht, het waaide heel hard en je kon ook niet veel zien. Toen we een tijdje boven stonden (dit kan niet te lang) werd ons haar en tassen al helemaal wit…Terug bij het kamp werden we door iedereen gefeliciteerd, maar het besef dat we het gedaan hadden dat hadden we nog niet. We hebben nog even een uurtje geslapen en toen gingen we weer 4 uur dalen. Bij dat kamp was de zuurstof gehalte in de lucht ongeveer hetzelfde als in de stad waar wij woonden, dat was wel weer fijn voor iedereen. Tijdens het dalen hebben we ook helikopter plaatsen gezien, waar de helikopter kan landen als iemand ernstig ziek is en er spoed achter zit. Daarnaast hadden ze ook een brancard met 1 wiel, waar iemand op kan die niet meer kan lopen na een gebroken been, ect. Eenmaal bij het kamp waren we erg moe, dus we zijn ’s avonds snel gaan slapen.

Zaterdag 21 augustus, onze laatste dag. Voor dat we gingen dalen hebben we eerst nog een foto gemaakt met onze groep als mooie herinnering aan de bijzondere week! We moesten nog 3 uur lopen naar beneden, het was tussen de bossen. Vandaag was het goed weer, dus we hadden kans om apen te zien. Het duurde een poosje, maar plotseling stak voor ons er een blue monkey over. Je kon toen aan de bomen zien waar ze zaten... Wat hadden wij een geluk!! En toen kwamen we aan bij het eind punt, we hadden het GEHAALD de hoogste berg van Afrika beklommen!!!

We hebben nog niet echt het besef dat het ons gelukt en we weten helemaal niet hoe we het gedaan hebben. Een ding weten we wel als jij de kans krijgt om deze berg te beklimmen moet je het doen, neem desnoods contact op met ons voor vragen en tips(die hebben we wel)!

We begonnen op 1800-/+ meter en zijn geklommen naar 5800-/+, de eerste 4 dagen hebben we veel geklommen en gedaald. En dat de rede daar achter is dat je lichaam alvast kan wennen aan de hoogte en de zuurstof!

Aankomende week hopen we weer naar het ziekenhuis te gaan en spullen te kopen ervoor, we zullen jullie zo snel mogelijk op hoogste stellen als we dit allemaal gedaan hebben.

Liefs Lies en An


Reacties

Reacties

Janny V.

Wat een bijzondere en mooie ervaring zeg! en wat een doorzetters zijn jullie!
Knap gedaan!
Was al dat "personeel"/ begeleiders er alleen voor jullie twee??
Of waren er nog meer toeristen in de groep?

opa en oma de Wit

We hebben jullie verhaal met spanning gelezen, wat een verhaal en wat voor een belevenis. Dit maak je maar een keer mee in je leven. Jullie zijn echt keien, knap hoor! En nu weer werken in het ziekenhuis en weer ervaring op doen. Veel succes.
Liefs van opa en oma de Wit.

Lisanne Bogaard

Bedankt, ja er waren 11 mannen mee voor ons tweeën mee. Dat is niet normaal veel, maar wel nodig voor alle spullen mee te nemen! Er waren nog wel meerdere toeristen maar die hadden dan andere mensen die voor hun zorgde.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!