We zijn weer in NL...

Ja, ja wij zijn weer in Nederland en wat is het koud hier… Maar eerst nog over onze laatste dagen in Tanzania. Maandag zijn we naar het schooltje geweest om afscheid te nemen. We kregen ook een Maasia kleed die we om ons heen konden doen, dus nu zijn we nog meer in geburgerd?. Dinsdag zijn we nog een keer naar de stad geweest om de laatste dingen te kopen en begonnen met onze koffer in te pakken op een gegeven moment waren we er klaar mee, dus zijn we naar de dansles gegaan (of we echt gedanst hebben vraag ik me af…). Woensdag zijn we eerst een COVID-19 test gaan halen voor de terugreis en daar hebben we onze haren laten in vlechten wat 7 uur duurde! In de avond zijn we met alle mensen uit onze hostel uiteten geweest, want het was onze laatste avond. Donderdagochtend hebben we van iedereen afscheid genomen. In de middag vlogen we terug naar NL we hadden eerst nog een overstap in Nairobi, dus dat wel even lekker om tot rust te komen. Onze terugreis is voorspoedig verlopen en op Schiphol. stonden onze families ons op te wachten, die waren vroeg op gestaan want we waren om 7.30 geland!

Het aparte was dat het net leek of we nooit weg waren geweest, want het regende toen we weggingen en toen we terugkwamen… Nu zijn een weekje in NL en al meer gewend aan het weer.

Wij kijken terug op een GEWELDIGE reis waar we veel dingen hebben geleerd, nieuwe mensen hebben leren kennen en een Afrikaans thuis erbij hebben gekregen met familie en vrienden erbij!

Voor nu was dit de laatste blog, maar…

Laatste week in het ziekenhuis

Hoi hoi hoe gaat het met jullie? Met ons gaat het goed. We hebben al een tijdje niks van ons laten horen, sorry. Maar we hebben het een beetje druk met alles afronden, want het einde komt nu echt in zicht..... Afgelopen donderdag hebben we ook afscheid moeten nemen van het ziekenhuis en de mensen die we daar nu achter moeten laten. Dit was/is voor ons best lastig.

Maar we gaan je eerst eens op de hoogte brengen van wat we het afgelopen twee weken hebben meegemaakt en mochten leren!!!

We zijn één dag naar het schooltje geweest, hebben daar de kinderen les gegeven, met ze gespeeld en eten voor hun gekookt. Het was weer een geslaagde dag. Wel erg warm en vermoeiend want de kinderen hebben allemaal zo veel energie. En al onze haren zijn vaak het meest aantrekkelijk, want daar wordt heel de tijd in gezeten met de kleine handjes van de kinderen. Dit is zo schattig, maar je haar wordt er wel echt vet van ....

Verder zijn we door de weeks naar het ziekenhuis geweest. Hier beginnen we altijd met de controles en dat doen we vaak op verschillende afdelingen, Vaak kijken we waar ze hulp nodig hebben en de minste vrijwilligers zijn. Na de controles gingen we vaak naar de vrouwen afdeling hier liggen namelijk veel vrouwen met wonden. De ene decubitus, de ander een ontstoken keizersnee wond en weer een ander met een infectie wond. Dit is voor ons erg leerzaam, maar ook vaak lastig want hier in Tanzania hebben ze niet zoveel variatie in wondmateriaal waardoor we niet alle wonden de juiste zorg kunnen geven. Wat voor ons ook vaak lastig was, was dat de verpleegkundige en soms de dokters helemaal niet wisten wat ze nou met iemand aan moesten, waardoor wij maar moeten kijken wat we ermee gingen doen en welke behandeling we zouden geven. Daarnaast waren er vaak ook mooie en leerzame momenten. Want doordat de dokter het soms ook niet wist gingen we met elkaar in gesprek en kwamen we dan tot een oplossing!!!

Naast onze vrijwilligerswerk hebben we ook veel vrije tijd bijvoorbeeld na gewerkt te hebben in het ziekenhuis en in het weekend. Zo gaan we vaak op zaterdag met alle vrijwilligers wat doen. We zitten nu namelijk ook met 12 vrijwilligers in het huis en wat het bijzondere daarvan is dat het allemaal Nederlanders zijn, echt super gezellig (en voor ons makkelijk praten, want onze Engels is nou niet top!!). Afgelopen zaterdag zijn we naar een waterval geweest, maar voordat wij bij de waterval waren hebben we eerst 2 uur op de weg gelopen en daarna moesten we 600 meter dalen en kwamen we uiteindelijk aan bij de waterval. Hier hebben we even lekker in gezwommen. Dit kan je ook op de foto's zien. De andere zaterdag zijn we met z'n alle gaan kanoën bij duluti. Dit was zo gaaf om te doen en we hadden zo een mooi uitzicht!!

Voor ons is de laatste week in Tanzania aangebroken, dus dat betekend de laatste dingen regelen voor onze reis en genieten van de mensen hier! We hebben nog een aantal uitstapjes op de planning staan en als laatste afscheid nemen van de mensen hier . Want over een weekje zitten we weer in het koude, natte Nederland, dus nu pakken we de zon nog even mee!!!

Een heftige week, maar toch mogen we God ervoor danken.

Hallo,

We krijgen van sommige mensen de vraag of ze nog ergens voor kunnen bidden. We willen jullie mee nemen in ons verhaal en punten wat lastig zijn maar ook echt mooie punten.

Allereerst een heel dankpunt. In onze omgeving is er echt geen spraken van Corona. Veel mensen die hier niet leven denken dat het alleen maar gezegd wordt, maar het is ook echt zo!! Hier zijn wij God zo dankbaar voor, want als Corona hier uitbreekt dan gaat het echt mis. Want ze hebben echt geen middelen hiervoor.

Deze week hebben we van maandag tot vrijdag in het ziekenhuis gewerkt. We begonnen in de ochtend vaak met de controles doen bij de vrouwen die een keizersnede hebben gehad en prematuur baby's. Er was daar een meisje van 16 die had een week geleden een super schattig zoontje gekregen. Dit jongetje was alleen veel te klein, maar had al geen zuurstof meer, dus dat leek er goed uit te zien. Woensdag ochtend kwamen we bij het jongetje om de controles te gaan doen. Zijn Temperatuur was 34.5 wij hebben de verpleegkundige gewaarschuwd, hem onder de warmtelamp gelegd en een kacheltje onder zijn bedje neergezet. Donderdag ochtend kwamen we daar weer en toen was zijn temp 32.6, veel te laag natuurlijk en het jongetje lag ook niet meer onder de warmte lamp en de kachel stond er ook niet meer. Wij hebben de warmte lamp aangezet en het kindje daar naartoe verhuisd, de kachel weer onder het bedje neergezet en de verpleegkundige gewaarschuwd. Nu kwamen we vanmorgen in het ziekenhuis aan en kregen we van de verpleegkundige te horen dat het jongetje was overleden en we konden het meisje geen gedag meer zeggen want die was al naar huis!! We willen jullie vragen of jullie voor het meisje wilt bidden, wij weten nu niet hoe het met haar gaat maar één Iemand weet dat wel.
Dit was niet de enige overledene deze week. Woensdag was er namelijk een vrouw overleden terwijl wij twee bedden verder de andere patiënt aan het verzorgen waren, dit was heftig om te zien. En ook vannacht was er een vrouw overleden waarmee we die dag ervoor nog gesproken hebben. Dit kwam even bij ons binnen.

We hebben deze week ook veel bij de vrouwen gelopen. Hier liggen veel vrouwen met wonden; decubitus, infectie, keizersnee en wonden na aanleiding van kanker. Twee vrouwen zijn er erg aan toe. Een van de vrouwen heeft veel verschillende decubitus wonden en is gedeeltelijk verlamd. De andere heeft een infectie wond op haar been en decubituswonden op haar stuit door het velen liggen in bed. Toch mogen we dankbaar zijn hun zorg te kunnen geven en dat ze allebei nog in leven zijn. Daarnaast zijn we ook dankbaar dat voor de twee vrouwen decubitus matrassen zijn geleverd. En de vrouw met de infectie wond mocht naar 3 weken op bed te hebben gelegen voor het eerst weer met ons lopen.

We mogen God dankbaar zijn elke keer dat we in het ziekenhuis komen toch genoeg spullen hebben om alle mensen te kunnen verzorgen. Daarnaast mogen we God danken voor de mooie natuur hier, wij hadden echt niet verwacht dat het zo mooi zou zijn, maar het is hier echt prachtig!!!

Liefs Annelie en Lisanne.

Safari

Ja daar zijn we weer!! Afgelopen week hebben wij een 4 daagse safari gehad en daarin willen we jullie meenemen. De eerste dag werden we thuis opgehaald en daarna hebben we 4 andere toeristen opgehaald voordat we naar het eerste natuurpark gingen. De andere toeristen kwamen uit Duitsland en Israël. Toen gingen we naar het eerste park en dat was Tanangire, daar hebben we zebra's, giraffen, uil, apen, vrouwtjes leeuw, verschillende vogels en nog veel meer gezien... De lunchplek was heel mooi om te zien, doordat je een mooi uitzicht had op een rivier waar veel verschillende dieren waren. Tegelijker tijd waren er ook brutale apen die op onze tafel sprong en eten pakte . Na een aantal uur te hebben rond gereden in het park zijn naar onze slaapplek gegaan. We sliepen met ze tweeën in een soort iglo. Het kamp was op een berg, waar je uitzicht had op National Arusha park in dat park is ook een lake die je ook kon zien! Nou dat was onze eerste safari dag!

De tweede dag moesten we 8 uur rijden naar de andere parken, want die lagen bij elkaar. Onze dag begon al goed, want er was iets kapot aan de safari auto!!! Toen hebben we een uur moeten wachten, nou dat valt wel mee voor Afrikaanse tijden. Nadat de auto gerepareerd was konden we eindelijk naar Serengeti rijden. Serengeti en Ngorongoro liggen tegen elkaar aan, dus eerst reden we door Ngorongoro heen. Ngorongoro is een dal en daaromheen liggen allemaal bergen, op 1 van die bergen was een mooi uitzicht op het dal met alle dieren. Daar hebben we even natuurlijk even foto's gemaakt. Onderweg kwamen we ook weer verschillende dieren tegen, waaronder ook een giraffen. Dat was toen nog in Ngorongoro en in dat park wonen ook Maasia mensen. Toen hebben we een mooie foto kunnen maken van een Maasia jongentje en giraffen op de achtergrond. Het mooie was op een geven moment reden we over een hele vlakte heen waar niks was en toch waren er dieren (zoals struisvogels, hyena's). Toen kwamen we aan in Serengeti, Serengeti is de bekendste en tevens oudste National Park. Dit 'zevende wereldwonder in Afrika' is door UNESCO benoemd tot werelderfgoed, wij begrijpen wel waarom. Toen kwamen we aan in onze tweede kamp waar we gingen slapen. Deze keer sliepen we in een tent, dat gaf onze het gevoel dat we op de Kilimanjaro waren. Eerst hebben we nog een rondje gereden met de safariauto, maar het ging regen dus toen zijn we weer terug gegaan naar ons kamp. Met regen kan je niet zoveel dieren zien, want dan gaan ze schuilen. We hebben in het kamp lekker gegeten en gepraat met de andere toeristen. De volgende dag hoorde we van onze gids, dat er avonds leeuwen dichtbij ons kamp aan het brullen waren jammer genoeg hebben we dat niet gehoord.

Ja de volgende dag zaten we weer over de helft van onze safari heen. Onze wekker ging vanmorgen om 5.00 , want we gingen vroeg weg zodat we meerdere dieren konden zien. Om 6.00 vertrokken we om dieren te bekijken, nou en die hebben we ook van dichtbij gezien. We hebben een nijlpaarden gezien in het water en ze zaten allemaal bij elkaar. En giraffen, mannetjes leeuw, apen, hyena. Rond 10.00 gingen we terug naar het kamp om te brunchen wat erg lekker was. Na de brunch zijn we terug gereden naar Ngorongoro onderweg zagen we ook Maasia bevolking. We zijn toen naar ons kamp gereden waar we weer gingen slapen in een tent. Het kamp was boven op een berg dat rondom de Ngorongoro ligt. In de nacht hoorde Annelie de dieren van Ngoronogoro, dat waren hyena's en olifanten.

Toen was onze laatste dag aangebroken, zelfs toen stond onze wekker om 5.00. Deze keer gingen we Ngoronogoro bezoeken, dus deze keer gingen we het dal in om de dieren daar te bekijken. Eerst reden we door de bossen heen, waar plotseling olifanten opdoken. We zagen ook een familie olifanten die met elkaar aan het eten waren van bomen. Daarna kwamen we op een open vlakte terecht, waar we veel dieren zagen zoals zerbra's, buffels, neushoorns, struisvogels. Op een geven moment zagen we een vrouwtjes leeuw in te verte, maar ze kwam onze kant oplopen en liep zo langs onze auto heen! Dat was super gaaf om mee te maken. Na een aantal uur in dit park rond gereden te hebben zijn we terug naar het kamp gegaan daar hebben we met elkaar gebruncht. Na onze brunch gingen we weer naar huis we moesten wel een poosje rijden, maar dat was niet erg wat de omgeving was erg mooi om te zien. Toen kwamen we thuis aan en daar ontmoeten we 2 nieuwe vrijwilligers uit Nederland, dus dat word weer heel gezellig.

De tijd gaat zo snel....

Hallo hier zijn we weer,
We wilde zaterdag al ons verhaal erop zetten, alleen toen ging er wat mis met de Wi-Fi. Maar beter laat dan nooit.

Zondag 5 september, het is 20 jaar geleden dat Annelie geboren werd. In Tanzania is het de gewoonte dat als je jarig bent er water over je heen gegooid wordt. En nu waren wij in Tanzania dus moest dat ook bij Annelie gebeuren . Dit gebeurde 's ochtends om 7.00... Lisanne Vond dit zo leuk om te doen . Jammer genoeg kunnen we het filmpje hiervan niet uploaden, maar als je hem wilt zien moet je na 15 oktober maar even bij 1 van ons thuis langs komen.

Van maandag tot woensdag zijn wij naar het ziekenhuis geweest. Hier hebben we mensen kunnen helpen. Deze keer voornamelijk met de wonden. Zo ligt er een vrouw met decubitus wonden op haar heupen, stuit en benen. Sommige daarvan zijn echt heftig. Deze wonden worden elke dag schoongemaakt door vrijwilligers, behalve in het weekend want dan zijn er geen vrijwilligers (zo absurd). Deze vrouw heeft bij 1 van de wonden skincraft nodig en goede voeding, maar dit kan de familie niet betalen. Dit is soms echt frustrerend om te zien en we kunnen ons dit echt niet voorstellen in Nederland.
Als vrijwilligers hebben wij ook een box waar we alle spullen in hebben die nodig zijn voor wonden en andere handelingen. Hier mee kunnen de wondzorg lever die nodig is!

Donderdag zijn we naar het schooltje geweest. Hier heeft Annelie een nummer op het krijtbord geschreven en aan één van de kinderen gevraagd welk cijfer het was en Lisanne heeft met alle kinderen in het Engels tot 100 geteld. Na les te hebben gegeven zijn we gaan eten eerst een soort van Brinta alleen dan geen smaak en daarna rijst met een tomaten smaak, heel anders eten dan in NL. Na het eten hebben wij onze puzzels uitgelegd die we hen hebben gegeven en samen met de kinderen touwtje gesprongen en gevoetbald. Om 13.00 hebben we de kinderen allemaal uitgezwaaid en hebben we veel knuffels en kusjes gekregen, zo schattig .

Vrijdag zijn we voor de laatste keer deze week naar het ziekenhuis gegaan. Vandaag gingen we de decubitus wonden van de vrouw verschonen, deze waren erg bevuilt en aan verzorging toe. Donderdag hadden andere vrijwilligers gevraagd of een dokter het zwarte en gele huid dat weggehaald moest worden wilde weg halen. Dit was toen alleen niet gelukt dus werd het doorgeschoven naar vrijdag. Wij aan iedereen vragen!! Eerst wist niemand er wat van en uiteindelijk kon het vrijdag toch niet, want dit is de dag voor operaties dus worden de wonden uitgesteld. Dit is vaak zo frustrerend maar wordt wel echt vaak gedaan hier in Tanzania. Daardoor hebben wij de wonden zo goed als mogelijk was schoongemaakt met de spullen die we hadden gekocht, echt daar willen we iedereen nogmaals voor bedanken. Het heeft zo veel waarde hier die kleine dingen, Asante...
Nog een leuk verhaaltje voor deze dag. Wij zouden naar de zonsondergang gaan kijken en ze hadden tegen ons gezegd dat wij om 16.30 zouden worden opgehaald, alleen hier hebben ze het niet zo met de tijd.. Ze kwamen namelijk 2 uur later aan!! Maar we waren 6 Hollanders hoe kan je hun zolang laten wachten , daarbij kwam ook nog eens dat het etenstijd was . Maar dat is nog niet het aller mooiste van het verhaal, want hier gaat de zon om 18.30 onder en om 19.00 is het echt al donker. Dus we waren nog niet eens op de plek van bestemming of de zon was al onder!!! Maar zondag gaan we het over doen.

Zaterdag zijn wij naar de snakefarm gegaan, hier hebben we eerst kameel gereden, echt helemaal het einde!! Je moet eerst gaan zitten, dan stijgt de kameel en denk je o, nee we gaan er vooruit afvallen dat gebeurd dan net niet maar dan vlieg je gelijk naar achter en denk je nee we vallen niet vooruit maar wel achteruit. Gelukkig gebeurde dit allemaal niet en hebben we gewoon een mooie tocht kunnen maken op de kameel.

Zondag zijn we dan naar een berg gegaan en hebben we de zonsondergang gezien. dit was echt mooi. Wij zeiden ook al tegen elkaar we verbazen ons hier echt van de omgeving. We hadden niet verwacht dat het er zo uit zou zien.

Volgende week hopen we op een daagse safari te gaan, hier horen jullie volgende week meer over.
We hopen dat je het een beetje leuk vinden om te lezen!! Fijne week..

Ziekenhuisspullen

Lieve mensen,

Wij willen jullie nogmaals hartelijk bedanken voor het geld wat we hebben gekregen van jullie! Zoals jullie al hebben kunnen zien hebben we veel kunnen kopen van het geld. Het zijn niet grote dingen, maar kleine belangrijke spullen die van GROOT belang zijn voor de mensen in het ziekenhuis. Wij hebben verschillende zalfjes, wondverband (absorberend verband, steriele gazen, vet gaas, verband enz.) handschoenen, bloeddrukmeter, temperatuurmeters ect. gekocht. Afgelopen week zijn we naar het ziekenhuis geweest en hebben het aan hun gegeven, ze waren er heel blij mee, ook namens hun bedankt!!!

Afgelopen week waren we de wonden aan het verzorgen van een vrouw, dit hebben we kunnen doen met behulp van de spullen die wij hebben gekocht. Deze vrouw heeft op haar benen, stuit en heupen erge decubitus wonden. Na een tijdje kwam de dokter kijken bij haar wonden, hij vertelde dat het steeds een stukje beter ging met haar! Hij vertelde ook eerlijk dat hij blij was dat we als vrijwilligers haar wonden verschoonde, want als wij dat niet gedaan hadden had zij het niet overleefd. Dat is best wel heftig om te horen, maar tegelijk merk je ook de waardering van de mensen. Doordat jullie geld hebben geven kunnen we haar de aankomende weken verzorgen, zodat haar wonden genezen!!!

Deze week zijn we van maandag tot donderdag naar het ziekenhuis gegaan. Vrijdag zouden we jurken gaan kijken, maar de nieuwe vrijwilligers voelde zich niet erg lekker en dus zijn ze naar het ziekenhuis gegaan om zich te laten checken. Het bleek dus dat ze eet vergiftiging hadden. Gelukkig hebben wij nergens last van. 'S middags zijn wij toch naar de stad gegaan om een jurk te kopen, want Ann is bijna jarig!!! Maar we konden niet echt een leuke jurk vinden dus nu is er 1 in de maak..... Deze krijgen jullie nog een keer te zien .

Liefs An en Lies

Alweer een maand in Tanzania....

Hoi hoi daar zijn we dan weer...

Hoe gaat het met je? Met ons gaat het goed. We moesten eerst wel even bijkomen van de Kilimanjaro tocht. Zondag hebben we dan ook rustig aan gedaan.

Maandag, dinsdag en woensdag zijn we naar het ziekenhuis gegaan. We hebben weer veel mogen zien en doen. We hebben weer veel foto's mogen bewerken bij de radiologie afdeling. Op maandag was het daar erg druk, dus hebben wij daar grotendeels geholpen. Ook hebben wij bij 2 vrouwen de wonden meegeholpen om te verschonen en we kunnen zeggen dat was echt nodig... Daarnaast hebben wij bij de baby's die net geboren of 1 dag oud zijn alle controles mogen doen, bijvoorbeeld kijken hoe het gaat met de navelstreng. Er werd ons niet verteld wat we dan moesten zien, maar we moesten zelf maar even kijken. Maar wij kunnen je vertellen dat we het nog nooit vaker gezien hebben en zeker nog nooit gecheckt. Toen vertelde een vrouw dat het droog moest zijn en droog. Het was voor ons weer een leerzame week.

Donderdag zijn we naar de Masaai bevolking geweest. Dit is een stam in Tanzania. De vrouwen bouwen de huizen, de mannen gaan elke dag op pad met de dieren, om ze te voeden. Ze eten het vlees van koe, geit en schaap. Ze eten ook niet veel producten van het land, vroeger helemaal niks nu vaak in de ochtend pap van maïsmeel. Daarnaast drinken ze het melk. Is er niet voldoende melk dan doen ze het verder met bloed van een koe mengen.. De melk blijft langer houdbaar omdat ze urine van een koe erbij doen (we willen niet zeggen dat het dan ook lekkerder is ). De stam leeft alleen met familie. Wij zijn bij een familie geweest waarvan de man 66 was en hij heeft 7 vrouwen daarbij heeft hij 14 kinderen, de oudste heeft zelf ook al 3 vrouwen en de jongste is nu net 5 maanden!!!!
Ze hebben ons kleding van hun aan gedaan, echt super mooi . Daarna gingen we samen met hun dansen, hun heel soepel en wij echt houterig . Daarna hebben ze nog voor ons gezongen en gedanst echt super gaaf...

Vrijdag zijn we naar de kinderen geweest. Dit is een school voor kinderen van 2-6 jaar oud. Op deze school krijgen ze les in het Engels. We gingen daar naartoe omdat de vrouw die daar haar vrijwilligers werk doet en bij ons in huis woont afscheid nam. Dit was echt geweldig, we zullen ook wat foto's neerzetten.

Nu hebben we lekker weekend, we krijgen 4 nieuwe vrijwilligers en gaan lekker rustig aan doen. Vandaag lekker wezen zwemmen, want het was een warme dag vandaag...
Een fijne zondag!

Ps. we hebben nog niks laten horen van wat we met het geld hebben gedaan, maar a.s. dinsdag 31/08/2021 gaan we naar een winkel, daarna laten wij meer van ons horen. Sorry voor het wachten..

Kilimanjaro

Deze week hebben we de Kilimanjaro beklommen binnen 6 dagen, we hopen je mee te nemen in ons klim verhaal!!!

Maandag 16 augustus begonnen we aan de tocht. We werden rond 9.00 op gehaald thuis om daarna 2 uur te rijden naar het begin punt. Toen we daar aankwamen kregen wij eerst nog een lunch. We hadden een kok mee die voor ons kookte de hele week. Daarnaast hadden we ook 2 gidsen mee die ons begeleidde tijdens de tocht en nog 8 andere mannen die alle spullen zoals; tenten, eten, onze kleren en andere spullen die wij mee hadden genomen, enz. naar boven sjouwde. In totaal waren er 11 mannen mee voor ons op de klimreis naar boven. Nadat de laatste papieren waren ingevuld konden we beginnen. We begonnen rond 13.30 aan de klim naar het eerste slaapkamp, deze dag liepen we door de bossen. In die bossen wonen veel apen voornamelijk blue monkey’s maar die hadden we niet gezien, dit kwam omdat het regende… Op de Kilimanjaro heb je de olifanten bloem (deze naam heeft de bloem gekregen omdat een vorm van de slurf heeft) nergens anders in de wereld groeien deze bloemen. De eerste dag hebben we in totaal 11 km gelopen en dat was prima te doen, want de gidsen vertelde ons dat we een rustig tempo (hier noemen ze het pole pole) moesten lopen zodat je energie niet gelijk op raakt. Rond 18.30 kwamen we aan bij ons eerste slaapkamp, de tent was al opgezet door de mannen die alles naar boven sjouwde. Daarna kregen we warm water en zeep om onszelf op te frissen, nou dat was wel even lekker. Ook kregen we warm water voor koffie, thee of chocolademelk en popcorn. Na dit alles kregen we soep (voor je vochtbalans) en een hoofdgerecht. Elke avond kregen we een briefing van de gidsen over de volgende dag hoever we gingen lopen, wat handig was om aan te trekken en ze controleerde ook onze saturatie en pols. Dat deden ze omdat de zuurstof minder is als je hoger zit en dan konden ze in de gate houden hoe het met je ging. De eerste avond gingen we op tijd slapen, want waren toch erg moe na een klim van ongeveer 5 uur.

Dinsdag 17 augustus onze 2^de dag, om 6.00 ging onze wekker. We kregen eerst thee, daarna warm water om even je gezicht, handen en voeten te wassen, want douchen konden we deze week niet doen... Na dit alles kregen we een ontbijt, na het ontbijt moesten we onze tassen weer inpakken, want we moesten weer door naar de andere kamp. De mannen die alles sjouwde die braken de tent af en in het volgende kamp bouwde ze het weer op. Ze moesten er ook voor zorgen dat ze voor ons het volgende kamp hadden bereikt, zodat onze tent al klaar stond als we aankwamen (nou dat is één van de zwaarste beroepen). Daarna begon om 8.00 onze 2^e dag lopen naar onze volgende slaapkamp. De eerste uren waren we alleen maar aan het klimmen, maar onze wandelstokken en gidsen hielpen ons waardoor het best makkelijk was, daarna weer een stuk dalen en weer klimmen zo ging het een tijdje door. Om 12.30 kwamen we aan in onze 2^deslaapkamp, hier hadden de mannen onze tent al weer opgebouwd. Wij hebben eerst nog wat foto’s genomen, want het was er erg mooi. Na elke tocht kregen we heet water om jezelf te wassen en koffie/thee/ chocolademelk. Dat is wel heerlijk na een tocht lopen. Niet te vergeten het was lunch tijd, deze keer kregen we kip, pennen, banaan en mango, dit was super lekker maar wel erg veel... Alleen van onze gidsen moesten we meer eten, want zij vonden dat we als baby’s aten?. Na de lunch hadden we even tijd voor onszelf, want rond 16.00 gingen we naar een stukje klimmen naar een mooi uitzichtpunt daar konden we goed de Kilimanjaro zien. De diner bestond uit biefstuk, saus, rijst en geroosterde bananen. En weer op tijd naar bed want morgen moesten we weer verder…

Woensdag 18 augustus, 6.00 goodmorning. Daar gaat onze wekker weer om te beginnen aan de 3^dedag. We hadden ons lekker warm aangekleed, zodat we het niet koud zouden krijgen. Annelie had 3 paar sokken over elkaar heen, maar zij had blaren en de gidsen vonden het een beter idee dat ze 1 paar sokken aan moest hebben. Dus voor dat we echt eindelijk op pad waren… Gelukkig had Lisanne nog geen blaren, want die had 4 paar sokken over elkaar heen. Na een prachtige wandeling van 4,5 uur, vele foto’s, slokjes drinken, mooie zangstemmen kwamen we aan bij onze lunch plek. Hier hadden de mannen de tent voor ons opgezet, zodat we daarin konden lunchen (niet normaal, even tent opzetten voor een lunch). Na een uurtje gingen we weer op weg naar ons slaapkamp. Toen we daar aankwamen kregen onze vaste routine: warm water, thee enz.. Toen konden we even rusten en foto’s maken van de omgeving. Om 18.30 gekregen we onze diner dat bestond uit: soep, spaghetti, ananas met karamel. In de avond hebben we weer een briefing gehad over onze volgende dag.

Donderdag 20 augustus, wat gaat het toch snel onze 4^de dag alweer. Elke morgen de vaste routine, rond 8.00 gingen we weer op weg. Eerst moesten we een klein beekje oversteken, het water daarvan was gesmolten sneeuw van de top. Daarna kwamen we aan bij rosten waar we een uurtje omhoog moesten klimmen. Toen konden we een stukje gelijk lopen door gruis heen en daarna daalde we een flink stuk, we zagen toen ook dat we daarna weer omhoog moesten klimmen en ons kamp waar we zouden lunchen. Na het dalen was er een beekje met water (gesmolten sneeuw) dat was het laatste water voor de aankomende dagen, want de rest van de beekjes stonden droog. Gelukkig werd er voor ons drinken gezorgd… Dat betekende dat de mannen voor de aankomende dagen water mee moesten nemen. En sommige moesten terug om water bij dit beekje te halen. Daarna moesten we weer een stuk klimmen om het volgende lunchkamp te bereiken. En ja hoor onze tent stond weer op waar we in konden zitten om te lunchen, wat een luxe! Ze hadden alleen de binnentent opgezet en niet de buitenkant erover heen. Precies opdat moment ging het regen en toen kwam de kok snel de buitenkant er over heen doen. Zoals de mensen hier zijn zei hij sorry, nou dat was natuurlijk helemaal niet nodig. We kregen voor onze lunch echte patat, kip en een pannetje met groente. Daarna moesten we weer verder, we begonnen weer aan de klim tussen stof, gruis en steenblokken. En je gaat het niet geloven maar het ging SNEEUWEN (in Afrika)! Om 15.30 kwamen we aan in onze kamp, onze tent stond nog niet op daarom besloten we eerst foto’s te maken. Nadat we klaar waren stond onze tent op. Wij snapte tot nu toe nog niet waarom mensen het zwaar vonden… een dag later begrepen we het wel. Tijdens de briefing kwamen we er achter hoe laat we begonnen met lopen naar de top, om 01.00 zouden we gaan beginnen in de nacht en dat zou zeker 6/7 uur duren. We hebben ook gekeken welke kleren we aan moesten trekken, want als je te weinig kleren aantrekt dan is er een kans dat je bevriest. Je begrijp wel dat we na het eten gelijk gingen slapen.

Vrijdag 21 augustus, nou gelukkig wisten wij om 00.00 toen we gewekt werden nog niet hoe zwaar de tocht zou worden. Om 01.00 begonnen we aan onze zwaarste klimtocht tot nu toe. Het was een heldere nacht want we konden de Kilimanjaro, sterren en het dal zien. Tegelijker tijd was het ook heel koud, we konden ook niet te lang stil staan, want dan kan het zijn dat je lichaam niet meer door kan gaan en je dus naar beneden moet en dat wilde wij natuurlijk niet…Door de zaklampen zag je precies waar iedereen liep, stap voor stap gingen we omhoog. Op gegeven moment dachten we dat onze ogen elke moment konden dichtvallen en dat we niet meer verder konden. Maar we moesten doorgaan, want nu waren we al heel ver gekomen. Annelie kreeg last van hoofdpijn en dat is best normaal, omdat je steeds hoger komt en er dan steeds minder zuurstof in de lucht is. Na een vreselijke zware tocht kwamen we rond 6.30 aan op de KILIMANJARO! Eenmaal boven was het vreselijk koud het leek wel winter. Het weer was erg slecht, het waaide heel hard en je kon ook niet veel zien. Toen we een tijdje boven stonden (dit kan niet te lang) werd ons haar en tassen al helemaal wit…Terug bij het kamp werden we door iedereen gefeliciteerd, maar het besef dat we het gedaan hadden dat hadden we nog niet. We hebben nog even een uurtje geslapen en toen gingen we weer 4 uur dalen. Bij dat kamp was de zuurstof gehalte in de lucht ongeveer hetzelfde als in de stad waar wij woonden, dat was wel weer fijn voor iedereen. Tijdens het dalen hebben we ook helikopter plaatsen gezien, waar de helikopter kan landen als iemand ernstig ziek is en er spoed achter zit. Daarnaast hadden ze ook een brancard met 1 wiel, waar iemand op kan die niet meer kan lopen na een gebroken been, ect. Eenmaal bij het kamp waren we erg moe, dus we zijn ’s avonds snel gaan slapen.

Zaterdag 21 augustus, onze laatste dag. Voor dat we gingen dalen hebben we eerst nog een foto gemaakt met onze groep als mooie herinnering aan de bijzondere week! We moesten nog 3 uur lopen naar beneden, het was tussen de bossen. Vandaag was het goed weer, dus we hadden kans om apen te zien. Het duurde een poosje, maar plotseling stak voor ons er een blue monkey over. Je kon toen aan de bomen zien waar ze zaten... Wat hadden wij een geluk!! En toen kwamen we aan bij het eind punt, we hadden het GEHAALD de hoogste berg van Afrika beklommen!!!

We hebben nog niet echt het besef dat het ons gelukt en we weten helemaal niet hoe we het gedaan hebben. Een ding weten we wel als jij de kans krijgt om deze berg te beklimmen moet je het doen, neem desnoods contact op met ons voor vragen en tips(die hebben we wel)!

We begonnen op 1800-/+ meter en zijn geklommen naar 5800-/+, de eerste 4 dagen hebben we veel geklommen en gedaald. En dat de rede daar achter is dat je lichaam alvast kan wennen aan de hoogte en de zuurstof!

Aankomende week hopen we weer naar het ziekenhuis te gaan en spullen te kopen ervoor, we zullen jullie zo snel mogelijk op hoogste stellen als we dit allemaal gedaan hebben.

Liefs Lies en An